Eigreto-fèro
Rumex scutatus
Polygonaceae
Àutri noum : Erbo-dóu-biòu, Acetouso, Acetouo, Acitouro, Citouro.
Noms en français : Oseille ronde, Rumex à écussons.
Descripcioun :L'eigreto-fèro trachis dins lis esboudèu de mountagno. Es uno eigreto eisado de recounèisse bonodi la formo de sa fueio que douno d'èr à-n-un escudet.
Usanço :L'eigreto-fèro èi manjadisso coume tóuti lis eigreto ; se bouto dins la soupo, l'ensalado e d'ùni tian. Ramenten que fau pas trop n'en manja malodi l'acide óussali e acò subretout s'avès de proublèmo de ren o de mau d'os.
Port : Erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Rumex
Famiho : Polygonaceae
Ordre : Caryophyllales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : 3
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Auto mountagno
- Mountagno mejano
- Esboudèu
- Basso mountagno
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Rumex scutatus L., 1753
Grando-amoureto
Briza maxima
Poaceae Graminaceae
Àutri noum : Pan-de-passeroun, Pan-de-tourdre.
Noms en français : Grande Amourette, Grande brize.
Descripcioun :La grando-amoureto trachis dins li relarg safrous, adounc majamen en Prouvènço séusouso. Li fueio an ges de péu e la lengueto èi pulèu longo, fai mai de 2 mm. Se recounèis à si gròssis espigo, de 7 à 20 flour, que pendoulon .
Usanço :F. Couplan (op.cit., p. 114) raporto qu'en Bousnìo es esta fa de bouiaco e de galeto emé li gran.
Port : Erbo
Taio : 10 à 60(80) cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Briza
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 11 à 40 cm
Flourido : Printèms
Sòu : Si
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Mai à jun
Liò : Terraire safrous
- Tepiero seco
- Camin
Estànci : Termoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Subretroupicau
Ref. sc. : Briza maxima L., 1753